دکتر سید مصطفی ساداتی ارمکی به عنوان نمادهایی از ایثار، تعهد، و مقاومت در برابر دشمنان این سرزمین می‌درخشد. او، استاد دانشگاه و دانشمند برجسته هستهای، عمر خود را وقف پیشرفت علمی و استقلال فناوری ایران کرد. زندگی او و خانواده‌اش، که ترکیبی از عشق به وطن و خدمت به علم بود، در شامگاه ۲۴ خرداد ۱۴۰۴ در حمله‌ای وحشیانه از سوی رژیم صهیونیستی به پایان رسید.
مشخصات فردی
- نام کامل: دکتر سید مصطفی ساداتی ارمکی
- تاریخ تولد: نامشخص (احتمالاً دهه ۱۳۵۰)
- محل تولد: روستای ارمک، کاشان، ایران
- تحصیلات: دکتری فیزیک هستهای، دانشگاه معتبر (احتمالاً دانشگاه شهید بهشتی یا صنعتی شریف)
- تخصص: فیزیک هستهای، فناوری‌های مرتبط با برنامه هستهای ایران
- وضعیت تأهل: متأهل، همسر شهیده فهیمه مقیمی وامرزانی (فرزند شهید حسن مقیمی وامرزانی)
- فرزندان: شهیده ریحانهسادات ساداتی (۱۵ ساله)، شهیده فاطمهسادات ساداتی (۸ ساله)، شهید سید علی ساداتی (۵ ساله)
- تاریخ شهادت: ۲۴ خرداد ۱۴۰۴ (۱۴ ژوئن ۲۰۲۵)
- محل شهادت: تهران، منطقه نارمک، در حمله بمباران رژیم صهیونیستی
زندگی شخصی و خانوادگی
دکتر سید مصطفی ساداتی ارمکی در روستای ارمک کاشان، در خانواده‌ای مذهبی و با ریشه‌های فرهنگی متولد شد. اطلاعات دقیقی درباره تاریخ تولد و دوران کودکی او در دسترس نیست، اما او در محیطی پرورش یافت که ارزش‌های دینی و ملی در آن جایگاه ویژه‌ای داشت. هوش و علاقه او به علوم از همان کودکی او را به سوی مسیری درخشان در علم هدایت کرد.
او با فهیمه مقیمی وامرزانی، فرزند شهید حسن مقیمی وامرزانی، ازدواج کرد. این زوج صاحب سه فرزند شدند: ریحانهسادات (۱۵ ساله)، فاطمهسادات (۸ ساله)، و سید علی (۵ ساله). خانواده ساداتی در خانه‌ای ساده در منطقه نارمک تهران زندگی می‌کردند و به گفته نزدیکان، نمونه‌ای از یک خانواده متدین و منسجم بودند. فهیمه مقیمی، به عنوان همسر یک دانشمند هستهای، نقشی حمایتی و معنوی در زندگی دکتر ساداتی داشت و همراه فرزندانشان، زندگی‌ای سرشار از محبت و تعهد به ارزش‌های اسلامی و انقلابی را پیش می‌بردند.
در روایتی تکان‌دهنده، مادربزرگ خانواده نقل کرده است که ریحانهسادات، شب پیش از شهادت، با شیرین‌زبانی از پدربزرگش پرسید: «باباجون، حالا که باب شهادت باز شده، دعا می‌کنی من شهید بشم؟» این کلام، نشان‌دهنده روحیه معنوی و آمادگی این خانواده برای فداکاری در راه آرمان‌هایشان بود.
تحصیلات و مسیر علمی
دکتر سید مصطفی ساداتی تحصیلات خود را در رشته فیزیک هستهای دنبال کرد و موفق به اخذ مدرک دکتری از یکی از دانشگاه‌های معتبر ایران شد. او به دلیل هوش و پشتکارش در دوران تحصیل، به عنوان یکی از دانشجویان برجسته شناخته می‌شد. تحقیقات او بر حوزه‌های حساس فیزیک هستهای متمرکز بود که نقش مهمی در پیشبرد برنامه‌های علمی و فناوری ایران داشتند.
فعالیت‌های حرفه‌ای
دکتر ساداتی به عنوان استاد دانشگاه شهید بهشتی تهران و یکی از دانشمندان برجسته در برنامه هستهای ایران فعالیت داشت. او در مراکز پژوهشی و علمی کشور، احتمالاً در ارتباط با سازمان انرژی اتمی ایران یا سازمان پژوهش و نوآوری دفاعی (سپند)، نقش مهمی ایفا کرد. تخصص او در فیزیک هستهای و فناوری‌های مرتبط، او را به یکی از چهره‌های تأثیرگذار در پروژه‌های حساس دفاعی تبدیل کرده بود.
برخی منابع غیررسمی، او را به عنوان یکی از «عناصر کلیدی در برنامه هستهای نظامی» توصیف کرده‌اند، اما این ادعاها از سوی منابع رسمی ایران تأیید نشده است. او همچنین در تربیت نسل جدید دانشمندان نقش داشت و با تدریس در دانشگاه، دانش خود را به دانشجویان منتقل می‌کرد. ساداتی به عنوان دانشمندی گمنام اما پرتلاش، زندگی خود را وقف خدمت به کشور کرد و به دور از هیاهوی رسانه‌ای، به پیشبرد اهداف علمی و دفاعی ایران کمک نمود.
ترور و شهادت
دکتر سید مصطفی ساداتی، همسرش فهیمه مقیمی وامرزانی، فرزندانشان ریحانهسادات (۱۵ ساله)، فاطمهسادات (۸ ساله)، سید علی (۵ ساله)، و والدین فهیمه (پدر و مادر همسر) در شامگاه ۲۴ خرداد ۱۴۰۴ (۱۴ ژوئن ۲۰۲۵)، در حمله بمباران رژیم صهیونیستی به منزل مسکونی‌شان در منطقه نارمک تهران به شهادت رسیدند.
خانه این خانواده به حدی ویران شد که یافتن پیکرهای شهدا دشوار بود. مادربزرگ خانواده در روایتی دردناک اظهار داشت: «تا پیکر فاطمه پیدا نشود، فهیمه هم پیدا نمی‌شود. هرجا هستند، کنار هم‌اند، مثل همیشه.» این حمله، که به عنوان یکی از جنایت‌بارترین اقدامات رژیم صهیونیستی علیه غیرنظامیان توصیف شد، خشم و اندوه عمومی را برانگیخت.
واکنش‌ها و مراسم تشییع
شهادت دکتر ساداتی و خانواده‌اش واکنش‌های گسترده‌ای در ایران به دنبال داشت. مراسم تشییع باشکوه این خانواده در تاریخ ۳۰ خرداد ۱۴۰۴ در گلزار شهدای بهشت زهرا، قطعه ۴۲، با حضور پرشور مردم، مقامات، و دانشگاهیان برگزار شد. پیکر شهدا پس از اقامه نماز در سالن دعای ندبه بهشت زهرا، به خاک سپرده شد.
وزیر علوم، تحقیقات و فناوری در پیامی شهادت این دانشمند و خانواده‌اش را تسلیت گفت و تأکید کرد: «خون این شهدا راه پیشرفت علمی ایران را روشن‌تر خواهد کرد.» در شبکههای اجتماعی، کاربران با انتشار پیام‌هایی، از فداکاری این خانواده تجلیل کردند. یکی از کاربران نوشت: «چه گناهی داشتن بچه‌های معصوم؟ آمریکا و اسرائیل می‌خوان ما نباشیم، پیشرفت نکنیم.» دیگری اظهار داشت: «شهادت این خانواده روضه‌ای است که دل هر انسانی را می‌سوزاند.»
مادربزرگ خانواده، که خود فرزند شهید جنگ تحمیلی بود، در مراسم تشییع گفت: «شهادت مصطفی دور از انتظار نبود، اما داغ بچه‌ها و فهیمه قلبم را سوزاند. خانه‌شان برایم گودال قتلگاه شده.» این سخنان، عمق فاجعه و مظلومیت این خانواده را نشان داد.
میراث و تأثیر
شهادت دکتر سید مصطفی ساداتی و خانواده‌اش ضربه‌ای سنگین به جامعه علمی ایران بود، اما یادآور تعهد و ایثار آنها در راه استقلال و پیشرفت کشور است. او در کنار دیگر شهدای هستهای، مانند دکتر محمد مهدی طهرانچی، محمد رضا ذاکریان امیری، دکتر احمدرضا ذوالفقاری، و دکتر مینوچهر، به عنوان نمادی از مقاومت در برابر فشارهای خارجی در تاریخ ایران ثبت شد. تلاش‌های او در پیشبرد فناوری‌های هستهای، راه را برای نسل‌های آینده هموار کرد و الهام‌بخش جوانانی شد که به دنبال خودکفایی علمی هستند.
نتیجه‌گیری
دکتر سید مصطفی ساداتی ارمکی و خانواده‌اش، که زندگی خود را وقف خدمت به کشور و پیشرفت علمی ایران کردند، در حمله‌ای ناجوانمردانه به شهادت رسیدند. شهادت این خانواده، یادآور هزینه سنگینی است که ایران برای حفظ استقلال خود پرداخته است. یاد و خاطره این شهدای والامقام، از جمله ریحانهسادات، فاطمهسادات، و سید علی، برای همیشه در قلب ملت ایران زنده خواهد ماند.
سوالات متداول
دکتر ساداتی چه کسی بود؟
دانشمند هستهای و استاد دانشگاه شهید بهشتی، متولد روستای ارمک کاشان، متخصص فیزیک هستهای.
چرا هدف حمله قرار گرفت؟
به دلیل نقشش در برنامه هستهای ایران.
چگونه به شهادت رسید؟
در ۲۴ خرداد ۱۴۰۴، به همراه همسر، سه فرزند، و والدین همسرش در حمله بمباران به منزلشان در نارمک تهران شهید شد.
خانواده او چه کسانی بودند؟
همسرش فهیمه مقیمی، فرزندانش ریحانهسادات (۱۵ ساله)، فاطمهسادات (۸ ساله)، سید علی (۵ ساله)، و والدین فهیمه.
واکنش مردم چه بود؟
مردم با تشییع باشکوه در بهشت زهرا و پیامهای گسترده در شبکههای اجتماعی، از آنها تجلیل کردند.
